• PRZEJDŹ DO KATALOGU •

 Zapinki z późnej starożytności ze zbiorów PMA 

Cmentarzyska z grobami w obudowach kamiennych to nekropole szkieletowe, W archeologii tzw. Barbaricum, czyli tej części Europy, która w późnej starożytności  (II wiek p.n.e. – IV/V wiek n.e.) znajdowała się poza granicami imperium rzymskiego, kapitalną rolę odgrywają zapinki, inaczej nazywane fibulami – odpowiednik dzisiejszych brosz czy ozdobnych agraf, służące nie tylko do spinania szat, ale też jako ozdoby, a czasem pełniące rolę symboli społecznej pozycji ich właścicieli.

Dzięki stosunkowo szybkim zmianom ówczesnej moda zapinki należą obecnie do najbardziej precyzyjnych archeologicznych wyznaczników chronologicznych – niektóre ich typy mogą być datowane z dokładnością do 20–30 lat, czyli życia jednego pokolenia.

Dofinansowano ze środków EFRR - RPO WM