Trzecia kategoria stanowisk archeologicznych - te, które nie wiążą się z trwałymi zmianami morfologii powierzchni ziemi, jak również nie zostały naruszone orką w takim stopniu, by tworzący je materiał został wyorany na powierzchnię, jest główną domeną archeologii lotniczej. W jaki sposób możliwe jest, że te ukryte, niekiedy głęboko pod powierzchnią ziemi stanowiska archeologiczne mogą być spostrzeżone z lotu ptaka? Otóż dzieje się tak dzięki temu, że odmienna struktura gleby tworzącej wypełniska obiektów archeologicznych, jej odmienny skład mineralny i odmienna zawartość związków organicznych może powodować powstawanie na powierzchni oznak, które może zauważyć wprawne oko doświadczonego obserwatora. Te oznaki zaliczamy do trzech głównych kategorii: wyróżników wegetacyjnych, wilgotnościowych i temperaturowych.